Początków T. Love należy szukać w 1980 roku. Wtedy to Zygmunt „Muniek” Staszczyk pojechał do Sopotu na festiwal Pop Session, uczestniczył tam w koncercie grupy Kryzys, a po nim zapragnął założyć zespół. Już rok później z grupą Opozycja stanął na jarocińskiej scenie, ale tak naprawdę powstały na początku 1982 roku T. Love Alternative („T” było skrótem od Teenage) stał się początkiem drogi na szczyty popularności.

Pierwszy koncert grupa dała 4 lutego 1982 r. na „wojennej” studniówce w IV LO w Częstochowie, a oprócz śpiewającego i grającego na gitarze basowej Muńka wystąpili perkusista Jacek „Słoniu” Wudecki, klawiszowiec Darek Zając i gitarzysta Janusz Knorowski. Już z saksofonistą Jarkiem Woszczyną i basistą Jackiem „Koniem” Śliwczyńskim (Muniek zrezygnował z gry na tym instrumencie) T. Love Alternative zakwalifikował się do konkursu festiwalu Jarocin ’83 i mimo że nie zdobył tam nawet wyróżnienia, zapraszano go do kolejnych edycji w roli gościa. Grupa szybko zjednała sobie rzeszę fanów stając się symbolem imprezy.

Proponowana przez nią muzyka nowofalowa z elementami folku i pastiszu, połączona ze świetnymi tekstami Muńka opowiadającymi o zdegenerowanym świecie, okazały się jednym z najmocniejszych głosów polskiego rocka niezależnego lat 80. Również dlatego, że formacja Muńka jako pierwsza w Polsce zaczęła własnym sumptem wydawać swoje nagrania. Kasety Nasz Bubelon i Chamy idą nagrane z gitarzystą Andrzejem Zeńczewskim, a zawierające najważniejsze utwory zespołu z tamtych lat, jak Wychowanie, Karuzela, Marzyciele, Ogolone kobiety czy Garaż, trafiły do tysięcy domów w całej Polsce.

Oficjalnym debiutem fonograficznym okazała się natomiast piosenka Zabijanka, która znalazła się na kompilacji Jeszcze młodsza generacja (85), a kolejnymi wydawnictwami: singel z utworami Garaż ’86, My marzyciele i IV Liceum z 1986 roku oraz płyta długogrająca Miejscowi-liv.......
więcej