Piotr Szczepanik – piosenkarz, aktor i gitarzysta. Urodził się w Lublinie. Jako maturzysta związał się z "Teatrzykiem Lalki i Aktora". Podczas studiowania Historii Sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim występował z kabaretem "Czart", a także teatrem Akademii Medycznej "Dren 59". W tym czasie zaczęło rozwijać się zainteresowanie Szczepanika piosenką, dzięki czemu wystąpił na II i III Ogólnopolskim Studenckim Konkursie Piosenkarzy (obecnie funkcjonującym pod nazwą Studencki Festiwal Piosenki) w Krakowie (1963 i 1964r.) zajmując odpowiednio VI i IV miejsce. Sukces ten otworzył artyście drzwi wielu żakowskich imprez w kraju i zagranicą.

Punktem zwrotnym w jego karierze okazała się współpraca z kompozytorem Andrzejem Korzyńskim (a także zespołami Ricercar 64 i Tajfuny). Wśród nich znalazły się kompozycje, które na wiele lat stały się jego wizytówkami, między innymi "Kochać", "Zabawa podmiejska", "Żółte kalendarze". Wszystko to działo się w czasie, gdy kolejni artyści prześcigali się w pomysłach na coraz mocniejsze brzmienia a muzyka na dobre weszła już w czas wszechogarniającego rock'n'rolla. Szczepanik idąc pod prąd prezentował kolejne liryczne utwory, które mimo to okazywały się coraz popularniejsze. Kompozycje "Goniąc kormorany", "Nigdy więcej" czy "Puste koperty" utrwaliły romantyczny wizerunek artysty, od którego zresztą nigdy nie stronił.

Na przełomie lat 60-tych i 70-tychPiotr Szczepanik ponownie skierował swoją uwagę w kierunku kabaretu. Satyryczno-estradowy kolektyw "Popierajmy się" był efektem współpracy z Bohdanem Łazuką i Jackiem Fedorowiczem. Nie przestał jednak dawać recitali, zainteresowanie którymi wzmogła rosnąca wówczas popularność piosenki poetyckiej. Pojawił się także jako muzyk w filmie "Cierpkie głogi" (reż. Janusz Weychert). Pod koniec lat siedemdziesiątych ponownie zdarzyła się okazja sprawdzenia aktorskich umiejętności, otrzymał główną rolę telewizyjnej adaptacji "Chama" Elizy Orzeszkowej (reż. Laco Adam.......
więcej