Legenda Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej, początku la 80.
Grupa przyjaciół, która wymyślała i wykonywała utwory słowno–muzyczne w dwóch różnych konwencjach: punkowo–awangardowej, opartej na swobodnej improwizacji z wykorzystaniem klasycznych instrumentów muzycznych (fortepian, ksylofon, wiolonczela, waltornia, flet, trąbka itd.) oraz grungowej, łączącej hipisiarskie marzenia z wojowniczą agresją punka. Obie te konwencje posiadały wspólny mianownik – psychodelię.
Pancerne Rowery powstały wiosną 1981 roku w Gdyni. Ostatni koncert zespół zagrał na festiwalu w Jarocinie w lecie 1989 roku. Osiem lat istnienia „Pancernych Rowerów” można podzielić na dwa zasadnicze okresy stylistyczne: Okres I – 1981–1986 – punk–awangarda; Okres II – 1986–1989 – grunge (hippie–punk).
Okres I – 1981–1985 – punk–awangarda.
Zespół „Pancerne Rowery” założyło trzech 16–letnich kumpli z 1–szej klasy ogólniaka; Jędrzej „Kodym” Kodymowski, Michał „Misiek” Orlewicz oraz Roman „Asfalt” Sebastyański, nie posiadając żadnych formalnych umiejętności muzycznych. Zasadniczą ideą „Pancernych Rowerów” było kreowanie tzw. „emocjonalnych przekazów”.
Pierwszy koncert odbył się jesienią 1981 roku w niewielkim klubie studenckim „Trops” w Gdańsku. Był to nieformalny (podziemny) przegląd lokalnych punkowych kapel, zorganizowany przez zespół „PKS” (z Gdańska), obok którego (i Pancernych Rowerów) zagrał jeszcze „Zwis” z Gdańska i „Zero” ze Słupska. Na tym koncercie „Kodym” grał na basie, „Misiek” na gitarze, a „Asfalt” śpiewał i grał na gitarze. Na perkusji zagrał „Kwiat” (jedyny koncert). Od 1982 roku (do końca) na perkusji zaczął grać w „Pancernych Rowera....... więcej
Znakomite wydawnictwo Requiem przypominające odgrzebujące z popiołów niepamięci zespół Pancerne Rowery. Nagrania przetrwały próbę czasu i nawet po latach brzmią bardzo świeżo ... Full rekomendacja.