Muzyczny film dokumentalny. Pierwszy film dokumentalny obejmujący całą historię festiwalu w Jarocinie – od jego początków w latach 60. i 70. (wtedy jeszcze pod nazwą Wielkopolskie Rytmy Młodych), przez eksplozję popularności w latach 80. (kiedy festiwal zyskał status enklawy wolności), po trudne lata 90. (z kontrowersyjnymi próbami komercjalizacji) i współczesność.
Podróż przez kilka dekad ukazuje wyjątkową siłę muzyki, która staje się bohaterem i narratorem filmu. W dokumencie znalazły się też barwne opowieści osób, które występowały w Jarocinie, m.in. Roberta Brylewskiego, Tomasza Budzyńskiego, Krzysztofa „Grabaża” Grabowskiego, Marka Piekarczyka, Krzysztofa Skiby, Muńka Staszczyka, Kazika Staszewskiego.
Głos zabrali również organizatorzy festiwalu, m.in. Walter Chełstowski i Jurek Owsiak, władze samorządowe Jarocina, a nawet ówczesny szef milicji. Film opowiadany jest nie tylko wspomnieniami rockowych buntowników i jarocińską ścieżką dźwiękową, ale także unikalnymi materiałami archiwalnymi i niepublikowanymi dotąd amatorskimi nagraniami.
Synopis: Jarocin, po co wolność – pełnometrażowy dokument muzyczny. W małej miejscowości, o której nikt nie słyszał w Polsce, powstaje niezwykły rockowy festiwal. Dzieje się to w czasach ciężkiego socjalizmu, w latach 70tych i 80tych. Dziesiątki tysięcy ludzi zjeżdżają do Jarocina, który staje się wyspą wolności i buntu.