Anna Nacher (głos, teksty, gitara 12-strunowa, e-gitara, field recordings/ voice, lyrics, 12-string guitar, e-bowed guitar, field recordings)
Marek Styczyński (fujara pasterska, sygnałówka, didjeridu, wiolonczela, czynele tybetańskie, field recordings / Slovakian pastoral fujara, signalling trumpet, didjeridu, cello, Tibetan cimbals, field recordings)
Tomasz Radziuk (akustyczna gitara basowa fretless, bas Kramera / Kramer bass guitar, acoustic fretless bass guitar)
oraz / with:
Ola Yaromova (Le Plastic Mistification - wiolonczela, głos, harmoijki ustne / cello, voice, harmonica)
Tomasz Jurecki (didjeridu, fujara pasterska / Slovakian pastoral fujara)
Piotr Golonka (głos, perkusjonalia, harmonijka / voice, hermonica, objects)
Most of the "ethnocore3: vak" session has been recorded live with two tracks remixed by Umpaalas (rhBand) in San Francisco at his home studio. Live recordings have been made during October 2001 at the Browarna Galery in Lowicz (Poland), established by an artist, Andrzej Biernacki, in the building that used to serve as a church. This space with its specific acoustics has been chosen for the vocal performance that resulted in ongoing one-hour-and half long improvisation, designed and arranged by Anna Nacher. Two tracks, /dark/ and /light/ are the parts of the performance that shows voice as a process constantly and actively redefining the borders set to delimit and produce body politics within culture. Voice as such is a lead motive here - voice as a soil of language, its sonics and source, voice as a communication tool, as a con/non-text, voice as a deprivation and degeneration, voice as a violence, voice as subjected to violence, voice reborn. This is why the name of Hindu divine emanation appears - in Hindu mythology Vak is an incarnation of shakti power, embodiment of vocal music and Voice itself.
Some tracks contain field recordings recorded by Nacher/Styczynski in Varanasi, 1999 and Kathmandu Valley, 1994. Several tracks recorded at Stary Dom Gallery (owned by Nacher/Styczynski in their hometown, Nowy Sacz, Carpathians) during May/June 2001 have been remixed by Umpaalas (known also of his incarnation in rhBand) in San Francisco later the same year, with additional sounds recorded during the Magic Carpathians' U.S. tour (March 2001).
Hence "ethnocre3: vak" made a bridge between the continents and time zones. The Wire, Issue 222, August 2002 :
"This third instalment in Polish group The Magic Carpathians' Ethnocore series sees their sound stripped down even further to mostly acoustic fretless bass and vocals. The Resulting freed up space only serves to heighten the music's ritualistic overtones, with vocalist Anne Nach....... more
Rafał Księżyk (Antena Krzyku 1/2002):
Pierwsza część cyklu Ethnocore ciążyła ku rockowi, druga, i najlepsza, w stronę orientu i psychodelii. Trzecia to wyciąg z koncertów duetu i jego przyjaciół. Początek płyty wyznacza leniwy pochód akustycznego basu i wiodące mroczne, mantrowo-bluesowe wokale Anny Nacher. Osiągają one temperaturę, która przypominać może o bluesowych interpretacjach Diamandy Gals. Ale głos nie ten. Ciekawiej wypadają określające klimat dalszej części archaiczne, "otwierające" szamańskie zaśpiewy. Najlepiej dzieje się w tle, z którego pobrzmiewają brzmienia "małych instrumentów" - zabawek, harmonijki, cymbałów i gongów. Marek Styczyński nawiązuje do szkoły Art Ensemble Of Chicago i ten etno-improwizatroski wątek cenię w Karpatach najbardziej. Oferuje on niesłychany koloryt, któremu równie blisko do korzennych zewów, co współczesnej awangardy. Mimo, iż w finale muzyka łagodnieje, brzmi niczym etniczny dark ambient, który przypomina o onirycznych, rytuałach z ery industrialu. W sumie, kameralny, ale buzujący masą emocji misteryjny spektakl o wyjątkowo chropawej i mrocznej, jak na zespół atmosferze.
Info wydawcy:
Po pięciu studyjnych płytach, Anna Nacher i Marek Styczyński przygotowali koncertowy, prawie akustyczny i wysmakowany zestaw nagrań-rejestracji, dokonanych w kilku różnych miejscach. Jednym z nich jest Galeria "Browarna" Andrzeja Biernackiego w Łowiczu, urządzona w starym kościele ewangelickim z jego surowością i specyficzną akustyką. Anna Nacher wybrała tę właśnie przestrzeń dla rejestracji głosowego happeningu "Jasno - Ciemno" i nagrania utworów, dla których zasadniczą inspiracją była ważna dla muzyków trasa koncertowa w USA i samochodowa włóczęga po Teksasie, Nowym Meksyku, Arizonie i Kalifornii w marcu 2001 roku. Świątynia - studnia Kund w Varanasi sprowadza nas pod ziemię, w dziedzinę Pramatki- Gangesu, do miejsca tajemnych kobiecych rytuałów. Prolog płyty został nagrany właśnie w tym niezwykł....... more