Polish Radio Experimental Studio is the first official series of CD releases dedicated to the music produced in the legendary Studio. Established in 1957 by Józef Patkowski, it was among the first institutions of that kind in the world with only Paris, Cologne and Milano preceding the Warsaw one. Despite that, unlike their foreign colleagues who quickly became the most important figures of the XX century music, Polish composers working in the Studio are known only to a limited number of insiders. Yet, as Reinhold Friedl, leader of zeitkratzer points out, "the pieces give the impression of an artistic approach which has never been as strict or ideologically restricted as German electronic music or French concrete music. It seems to me that none of the musicians connected with this studio have had the tendency to limit him/herself to "electroacoustic music", rather they all have a natural and holistic approach to composing" [see: BR ES03]. This is why the releases give us opportunity to revisit our historical ideas of XX century music with a fresh and inspiring insight.
Eugeniusz Rudnik says: "any time a pianist enters a room with a piano, there is no way for him to restrain from opening a piano lid and playing something". Here is his approach to miniatures.
Unlike "miniatures" or "etudes", this kind of "playing something" is rarely mentioned in the books on the history of music. It gets away from most of the categories of serious artistic practice dealing with sound. Is it composition? Improvisation? Rehearsal? Exercise? Joke? Possibly: irresistible urge to use an instrument, "playing" - as one of the greatest theorist of the category, Derek Bailey, would call it. Perhaps he was hopelessly wrong about one thing: "the largest amount of playing per cubic unit" is to be found not in free improvisation but in random and accidental situations like the one mentioned by Rudnik - when "playing....... more
Wydawnictwo zawiera 8-stronicową książeczkę z opisem po polsku i angielsku.
Seria Polish Radio Experimental Studio jest pierwszym oficjalnym wydawnictwem cyfrowym poświęconym nagraniom zrealizowanym w legendarnym warszawskim Studiu. Założone w 1957 roku przez Józefa Patkowskiego, razem z ośrodkami w Paryżu, Kolonii i Mediolanie, było pierwszą tego typu placówką na świecie. O ile twórcy związani ze Studiami w zachodniej Europie szybko uznani zostali za jednych z najważniejszych w historii muzyki XX wieku, ich polscy koledzy do dziś są niemal nieznani poza wąskim kręgiem specjalistów. Tymczasem, jak zauważa Reinhold Friedl - lider zespołu Zeitkratzer, „artystyczny zamysł ich utworów wydaje się swobodniejszy i nie tak ograniczony ideologią, jak miało to miejsce w przypadku niemieckiej muzyki elektronicznej czy francuskiej muzyki konkretnej. Nie wydaje mi się, żeby którykolwiek muzyk związany z polskim Studiem był ograniczony formułą ťmuzyki elektroakustycznejŤ; ich podejście do komponowania można raczej określić jako naturalne i holistyczne” [patrz: BR ES03]. Między innymi dlatego muzyka ze Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia może dziś stać się źródłem wyjątkowo świeżego oraz inspirującego spojrzenia na historię muzyki XX wieku.
Eugeniusz Rudnik mówi mniej więcej tak: „kiedy pianista wchodzi do pokoju, w którym znajduje się fortepian, nie ma takiej siły, która powstrzymałaby go przed podniesieniem klapy i zagraniem czegoś”. Oto podejście właściwe jego miniaturom.
W odróżnieniu od „etiud” czy „miniatur” właśnie, o tego rodzaju „graniu czegoś” nie przeczytamy w niemal żadnej książce na temat historii muzyki. Umyka ono większości kategorii, które towarzyszą poważnej twórczości artystycznej dotyczącej dźwięku. Kompozycja? Improwizacja? Próba? Wprawka? Żart? Ewentualnie: nieodparta siła używania instrumentu, „grania” - jak powiedziałby największy teorety....... more