Adam Radecki – muzyka
Adam Bia³oñ – g³os
Miros³aw Matyasik – sampling 1, 6
Jacek Soko³owski – bêbny 8
Marcin Jasiñski – g³os 4, tekst 4, 8
Foto:
Neil Burke (1960–2017)
Aleksandra Burska
Drums [Bêbny] – Jacek Soko³owski (tracks: 8)
Lyrics By [Tekst] – Marcin Jasiñski (tracks: 4, 8)
Music By [Muzyka] – Adam Radecki
Photography By [Foto] – Aleksandra Burska, Neil Burke
Sampler [Sampling] – Miros³aw Matyasik (tracks: 1, 6)
Voice [G³os] – Adam Bia³oñ, Marcin Jasiñski (tracks: 4)
Notes
Track 1 - recorded live at WIF (Wroc³aw Industrial Festival), 2014
Track 2 - from 1989-1993 CD, 2011
Track 3 - primary studio version, 1989
Track 4 - studio version, 1993
Track 5 - from Sampler RR nr 5/2016
Track 6 - from Live RE/Actions CD, 2016
Track 7 - from Bunker Musick, 2017
Track 8 - rehearsal recording, 2017
Track 9 - studio version, 2016
Track 10 - from Sampler RR nr 3/2014
Düsseldorf to bez w±tpienia jeden z pionierskich projektów na gruncie stylistyki EBM w Polsce. Za³o¿ony w 1989 roku w Katowicach przez wokalistê Adama Bia³onia i klawiszowca Adama Radeckiego zespó³ by³ wyrazem ich fascynacji d¼wiêkowymi eksperymentami w stylu wczesnego Kraftwerk, Cabaret Voltaire czy Front 242. Tworzenie muzyki by³o dla nich tylko punktem wyj¶cia – potem pojawi³y siê pomys³y happeningów o charakterze typowo industrialnym, realizowanych w obiektach przemys³owych, gdzie oprócz g³osu i wyg³aszanych manifestów dominowaæ mia³a muzyka maszyn „wygrywana” na ¿ywo i bêd±ca w stu procentach pochodzenia akustycznego (tj. przek³adnie, ko³a i inne mechanizmy wydaj±ce d¼wiêki). Oprócz koncertów, grupa publikowa³a ulotki, eksperymentowa³a z fotografi± i nagrywa³a sporo muzyki studyjnej, stopniowo odchodz±c od pierwotnych za³o¿eñ prymitywnego, spontanicznego, industrialnego rytmu i brzmienia. W 1993 roku muzycy grupy zawiesili jej dzia³alno¶æ, by realizowaæ siê w innych projektach. Po dwudziestu latach przerwy Düsseldorf jednak zosta³ wskrzeszony.
Zaszufladkowanie grupy do EBM-u jest zbytnim uproszczeniem – w muzyce Düsseldorfu odnale¼æ mo¿na echa nowej fali i pierwotnego industrialu, dope³nione synthpunkow± rytmik± spod znaku Suicide, minimalistycznymi i agresywnymi bitami kojarz±cymi siê z twórczo¶ci± DAF, marszowo¶æ i energiê przywodz±c± na my¶l dokonania Laibach, zauwa¿aln± w tekstach liryczno¶æ w duchu Soft Cell, a wszystko to podlane i¶cie punkow± motoryk±. Düsseldorf to synteza i kwintesencja tego, co by³o najciekawsze w postindustrialnej muzyce lat 80-tych.