Polish Radio Experimental Studio is the first official series of CD releases dedicated to the music produced in the legendary Studio. Established in 1957 by Józef Patkowski, it was among the first institutions of that kind in the world with only Paris, Cologne and Milano preceding the Warsaw one. Despite that, unlike their foreign colleagues who quickly became the most important figures of the XX century music, Polish composers working in the Studio are known only to a limited number of insiders. Yet, as Reinhold Friedl, leader of zeitkratzer points out, "the pieces give the impression of an artistic approach which has never been as strict or ideologically restricted as German electronic music or French concrete music. It seems to me that none of the musicians connected with this studio have had the tendency to limit him/herself to "electroacoustic music", rather they all have a natural and holistic approach to composing" [see: BR ES03]. This is why the releases give us opportunity to revisit our historical ideas of XX century music with a fresh and inspiring insight.

Polyversional compositions were defined by Bogusław Schaeffer already in the 1960s. They were pieces written down not as "definite aggregates" being an obligation towards an interpreter to perform the sounds composer had in his mind but rather potential aggregates encompassing variety of possible versions. After nearly half-century, a couple of notes should be added to the definition, even if they are nothing more than questions on its margins. They are not rooted in any theoretical insight but only in working on that particular album.
The question is: if the score is missing, can polyversionality mean improvising the soloist part upon listening to a fixed tape? (see: Heraklitiana - the composition for tape and soloist. There is possibly a score for this piece somewhere but a few month long search, with assistance of its author, gave no desired result.) If close listening to an "o.......
more

Seria Polish Radio Experimental Studio jest pierwszym oficjalnym wydawnictwem cyfrowym poświęconym nagraniom zrealizowanym w legendarnym warszawskim Studiu. Założone w 1957 roku przez Józefa Patkowskiego, razem z ośrodkami w Paryżu, Kolonii i Mediolanie, było pierwszą tego typu placówką na świecie. O ile twórcy związani ze Studiami w zachodniej Europie szybko uznani zostali za jednych z najważniejszych w historii muzyki XX wieku, ich polscy koledzy do dziś są niemal nieznani poza wąskim kręgiem specjalistów. Tymczasem, jak zauważa Reinhold Friedl - lider zespołu Zeitkratzer, „artystyczny zamysł ich utworów wydaje się swobodniejszy i nie tak ograniczony ideologią, jak miało to miejsce w przypadku niemieckiej muzyki elektronicznej czy francuskiej muzyki konkretnej. Nie wydaje mi się, żeby którykolwiek muzyk związany z polskim Studiem był ograniczony formułą ťmuzyki elektroakustycznejŤ; ich podejście do komponowania można raczej określić jako naturalne i holistyczne” [patrz: BR ES03]. Między innymi dlatego muzyka ze Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia może dziś stać się źródłem wyjątkowo świeżego oraz inspirującego spojrzenia na historię muzyki XX wieku.

„Kompozycje poliwersjonalne” zostały przez Bogusława Schaeffera zdefiniowane już w latach 60. Chodziło o rodzaj zapisanej kompozycji, która nie byłaby „definitywnym układem”, zobowiązującym wykonawcę do wcielenia w życie dźwięków, które kompozytor sobie wyobraża, lecz układem potencjalnym, umożliwiającym rozmaite realizacje. Po niemal półwieczu wypada dopisać do powyższej definicji kilka uwag, choćby w postaci pytań na jej marginesie. Nie pochodzą one z teoretycznych rozważań, ale z pracy nad prezentowanym albumem.

Tak więc: czy w przypadku zaginięcia partytury poliwersjonalność może obejmować zaimprowizowanie partii solowej do istniejącego na taśmie nagrania? (patrz: Heraklitiana - kompozycja na taśmę i solistę, dla którego partytura istnieje gdzie.......
more