Album "Pieśni Marka Grechuty do słów Tadeusz Nowaka" zawiera fragmenty widowiska "Zapach łamanego w rękach chleba”, którego premiera odbyła się w Poznaniu w ramach Wiosny Estradowej 1979 (Marek Grechuta zdobył nagrodę dla najlepszego kompozytora przeglądu). Materiałem literackim stały się tu wiersze Tadeusza Nowaka, najbardziej - po Leśmianie - metafizycznego z polskich poetów.

"Cudowny język Nowaka” zachwycił Grechutę już wcześniej, gdy komponował piosenkę Krajobraz z wilgą i ludzie, znaną z albumu "Droga za Widnokres". Tym razem sięgnął głównie po wiersze z tomików "Psalmy” (1971) i "Psalmy nowe” (1978). Grechuta po raz pierwszy komponował na tak wielki aparat wykonawczy - orkiestra i chór madrygalistów pomogły mu stworzyć brzmienie równie oryginalne, co sama poezja Nowaka. Artysta uważa, że "dopiero pracując nad PIEŚNIAMI pokazał w pełni swoje możliwości kompozytorskie”. W wierszach Nowaka ożywa galeria postaci - staruszek z fajką, kramarz i anioł, wiejski głupek i Magdalena, żebracy, królowie i zbójcy. Dlatego Grechuta zaangażował do projektu innych wykonawców i precyzyjnie rozdzielił pomiędzy nich role.

Magda Umer, głos delikatny i liryczny, reprezentuje najbardziej ulotny, duchowy element PIEŚNI (Wody są czyste z "zaświatową” wokalizą Grechuty w zakończeniu). Teresa Haremza jest patetyczna, wręcz wzniosła - jej głos stworzony do śpiewania psalmów (Za lasami za wodami i W małym miasteczku). Marian Opania, świetny głos aktorski, wnosi tak niezbędny w poezji Nowaka element ludyczny - czy w recytacji (Spił się mój anioł ), czy w pieśni (Chcę być pomylony). Warto zwrócić uwagę, jak zróżnicowane tło muzyczne przypisał kompozytor każdemu z tych głosów.

Sam Grechuta wykonuje utwory o wielkiej rozpiętości stylistycznej. Jest wśród nich senna ballada Bolą mnie nogi, jest przekorna deklaracja Nie wiem o trawie (jedyny utwór z tego projektu, który przetrwał w jego repertuarze estradowym). Żeb.......
more