https://youtu.be/JeriI9NEKls

muzycy:
Andre Roligheten: soprano saxophone, tenor saxophone, bass clarinet, flute
Andreas Wildhagen: drums, percussion, trumpet on track 4
Jonas Cambien: piano, microtonal melodica on track 9

Guest - Torstein Lavik Larsen: trumpet on tracks 6 & 8

Editor's info:
"The Jonas Cambien Trio reveals influences from the pioneers and greats of free music, but there's much more going on in We Must Mustn't We, beginning with Cambien's classical-influenced piano style. A Belgian-born living in Oslo, Jonas Cambien divides his career between contemporary music, solo playing and free improvisation with groups like Simiskina and Platform - one aspect of his musical interests feeding the other. The use of extended techniques doesn't get in the way of his preference for more conventional resources like ostinatos and counterpoint, all of which providing structural functions in both his compositions and for the improvisations of the band.

On the 12 tracks-long album, the music is balancing seamlessly between contemporary 'avant-garde' material, slightly weird pop melodies, and occasional free-jazz outbursts. Much of its secret lies in the inventive orchestration, like the use of prepared piano or a home-made microtonal melodica. Reed-player André Roligheten playing tenor and soprano saxophones, as well as bass clarinet and flute, and the extensive use of percussion instruments by Andreas Wildhagen, all add richness to the frequency range and texture. On two tracks, the trio is joined by trumpeter Torstein Lavik Larsen.

Nothing here is like you would expect: instead of using all the implications of a piece in an exploratory way, Cambien is more interested in finding the essence of all situations. We're not facing some sort of minimalism or reductionism, far from it, but there's a methodic application of subtractive procedures giving light to the most defined musical elements, whether they are subtle or explosive of nature. This approach paves the way for almost telepathic communication between Roligheten, Wildhagen and Cambien, and allows the music to emerge with affirmation and clarity in both it's most sophisticated and raw ranges of expression. This is exactly that what makes this music so.......
more

"Belgijski pianista, od lat mieszkający w Oslo, nagrał wraz ze swoim triem niesamowicie piękny, ale też bardzo oryginalny album, w którym melancholijny jazzowy mainstream (a gdzieniegdzie nawet straightahead) zderzony zostaje z różnymi - wydawałoby się - pozamuzycznymi dźwiękami, a ballady płynnie przechodzą czy to w perkusyjne poszukiwania dźwiękowe, czy też transowo zapętlone konstrukcje, rozsadzane wewnętrzną energią" - tak rozpoczynaliśmy recenzję pierwszej płyty tria, prowadzonego przez Jonasa Cambiena. Dodajmy tylko, że płyta "A Zoology of the Future", której daliśmy maksymalną ocenę, wydana została w 2016 roku w ulubionej przez zespół Multikulti Project - Clean Feed Records. Warto zauważyć, że nie byliśmy odosobnieni w entuzjazmie, John Sharpe na allaboutjazz.com podobnie jak my dał płycie maksymalną notę, a Derek Stone na freejazzblog ****1/2.

Nie dziwi zatem fakt, że grzałem odtwarzacz kompaktowy na długo przez otrzymaniem ich świeżej płyty, nagranej tak jak debiut w Oslo. Nowa odsłona tego samego tria, czyli Belga z lokalnym zaciągiem kompetentnych improwizatorów, jest w stosunku do debiutu delikatnie zmodyfikowana obsadowo. W dwóch utworach usłyszymy norweskiego trębacza - Torsteina Lavika Larsena, ponadto Andreas Wildhagen poza perkusją, w utworze czwartym sięga po trąbkę, Andre Roligheten poszerza instrumentarium o flet (doskonale wypada w kompozycji "Crib"), a lider w dziewiątym po microtonal melodica.

Dwanaście kompozycji autorstwa lidera, zaaranżowanych kolektywnie przez trójkę instrumentalistów, prowadzi nas w bardzo zróżnicowany świat nieoczywistych, acz bardzo jazzowych dźwięków. Trzeba dodać, że wachlarz stylistycznych odniesień jest ogromny. Rzadko spotykam się z taką mnogością smaków, ych, co ważne w zgrabną, jednorodną formę. Ciekawie wypadają osnute na repetycjach fortepianowych kompozycje Cambiena, oczywiście dość szybko rozpadające się na skrzące się drobinki jak w "Crib". Mamy skupienie i konstruktywną ciszę w.......
more