Seria Polish Radio Experimental Studio jest pierwszym oficjalnym wydawnictwem cyfrowym poświęconym nagraniom zrealizowanym w legendarnym warszawskim Studiu. Założone w 1957 roku przez Józefa Patkowskiego, razem z ośrodkami w Paryżu, Kolonii i Mediolanie, było pierwszą tego typu placówką na świecie. O ile twórcy związani ze Studiami w zachodniej Europie szybko uznani zostali za jednych z najważniejszych w historii muzyki XX wieku, ich polscy koledzy do dziś są niemal nieznani poza wąskim kręgiem specjalistów. Tymczasem, jak zauważa Reinhold Friedl - lider zespołu Zeitkratzer, „artystyczny zamysł ich utworów wydaje się swobodniejszy i nie tak ograniczony ideologią, jak miało to miejsce w przypadku niemieckiej muzyki elektronicznej czy francuskiej muzyki konkretnej. Nie wydaje mi się, żeby którykolwiek muzyk związany z polskim Studiem był ograniczony formułą »muzyki elektroakustycznej«; ich podejście do komponowania można raczej określić jako naturalne i holistyczne” [patrz: BR ES03]. Między innymi dlatego muzyka ze Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia może dziś stać się źródłem wyjątkowo świeżego oraz inspirującego spojrzenia na historię muzyki XX wieku.
Grupa kompozytorska Krzysztofa, Elżbiety i Wojciecha utworzona została w 1973 roku przez trójkę studentów kompozycji warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, którzy dobrze się ze sobą czuli. Nie byli to przeciętni studenci. Elżbieta Sikora miała już za sobą paryski staż w Groupe de Recherches Musicales w Paryżu pod kierunkiem Pierre Schaeffera i François Bayle'a (1968-1970) oraz wykonania utworów we Francji. Wojciech Michniewski (wówczas absolwent teorii i dyrygentury, które ukończył z wyróżnieniem) koncertował intensywnie, a wkrótce miał zdobyć „Orfeusza”, czyli nagrodę krytyki za najlepsze wykonanie polskiego utworu na „Warszawskiej Jesieni”. Krzysztof Knittel odniósł sukces w dziedzinie muzyki popularnej i nie przestał poszukiwać; uczęszczał ....... więcej