skład zespołu:


Masha Natanson - vocals, violin, percussion
Misza Kinsner - sax baryton, percussion, voice
Bartosz Smorągiewicz - sakskofony (sopran, tenor), nan xiao, duduk, voice
Mateusz Szemraj - oud, dulcimer
Adeb Chamoun - darabouka, riq, daf, vocals, percussion
Jacek Gładkowski - space
Milo Kurtis - leader, clarinet, djembe, vocals, gongs, percussion

gościnnie:
Dave Douglas - trumpet
Kayah - vocals, percussion (3, 5, 9)
Arad Emamgholi - daf (3, 7, 9)
Wojciech Waglewski - guitar, dobro (4, 9)
Leszek Możdżer - harmonium (3, 5, 9)
Tadeusz Sudnik - electronics

[...]
Żydzi sefardyjscy przez wieki wytworzyli odrębną kulturę, obyczaje, stroje a także muzykę. Zasadniczy jej trzon korzeniami sięga do średniowiecznej muzyki Żydów hiszpańskich i portugalskich (z wpływami arabskimi i cygańskimi, a także dworskiej i ludowej muzyki iberyjskich chrześcijan). Silna rytmiczność tej muzyki to wielowiekowy wpływ arabski. Z kolei od Hiszpanów muzyka ta przejęła upodobanie do romansów, balladowych narracyjnych pieśni, melodii i tańców ulicy. Gdy Sefardyjczycy rozproszyli się w basenie Morza Śródziemnego ich muzyka nasiąknęła również tradycjami muzyki ludowej nowych narodów,wśród których przyszło im żyć - Włochów, bałkańskich Słowian, Turków, Greków. Zwłaszcza z Grecji późniejsza muzyka sefardyjska przejęła charakterystyczne tony i półtony. Nabrała tym samym szczególnego, orientalnego koloru. W muzyce tej używa się też charakterystycznych dla tych regionów instrumentów.

Muzyka sefardyjska charakteryzuje się typową dla południowej Europy szlachetnością dźwięku, lekkością, śpiewnością, poetyckością, emocjonalnością i mistycyzmem. Jej formą jest przede wszystkim pieśń, zwłaszcza liryczna ballada, na ogół zachwycająca piękną melodią. Pieśni te najczęściej były śpiewane w kręgu rodzinnym. Badacze zwracają uwagę, że w tekstach pieśni sefardyjskich często można znaleźć opisy przeżyć kobiet (miłość, smutek, nostalgia, kołysanki, pieśni weselne, żałobne, świąteczne, "pieśni stołu") "bo to właśnie kobiety przechowywały tradycje i przekazywały je w taki sposób, jak to się zwykle dzieje w kulturach ludowych, czyli drogą ustną" (Aleksandra Szady w "Folk24.pl").

Dr Jarosław Sellin (fragment wstępu do płyty)