Krzysztof Penderecki:
Sacra rappresentazione w dwóch aktach, libretto według Johna Miltona

1. AKT 1[94:14]
2. AKT 2[94:19]

Kierownictwo muzyczne RAFAŁ JANIAK
Reżyseria MICHAŁ ZNANIECKI

Scenografia LUIGI SCOGLIO
Kostiumy MAŁGORZATA SŁONIOWSKA
Choreografia GRZEGORZ PAŃTAK
Projekcje multimedialne KAROLINA JACEWICZ, WITOLD PIETRUCHA
Reżyseria świateł DAWID KAROLAK
Przygotowanie chóru RAFAŁ WIECHA
Przygotowanie chóru dziecięco-młodzieżowego MACIEJ SALSKI

Obsada
ANDRZEJ PIECZYŃSKI, MARIUSZ GODLEWSKI, JOANNA FRESZEL, BARTŁOMIEJ MISIUDA, AGNIESZKA MAKÓWKA, JAN JAKUB MONOWID, EMIL ŁAWECKI, RAFAŁ PIKAŁA, ZBIGNIEW MALAK, ŁUKASZ MOTKOWICZ, BERNADETTA GRABIAS, ALEKSANDRA BORKIEWICZ-CŁAPIŃSKA, PAWEŁ SKAŁUBA, MICHAŁ SŁAWECKI, WOŁODYMYR PANKIV, ALEKSANDER KUNACH, ISOTTA SELLARI, GIUSEPPE STANCANELLI CHÓR, CHÓR DZIECIĘCO-MŁODZIEŻOWY, BALET, ORKIESTRA TEATRU WIELKIEGO W ŁODZI CHOIR,
RAFAŁ JANIAK dyrygent


"Raj utracony" Krzysztofa Pendereckiego jest dziełem określanym jako sacra rappresentazione, forma poprzedzająca powstanie opery i oratorium. Intencją kompozytora było odnowienie obydwu gatunków, poprzez sięgnięcie do ich wspólnego źródła. Kompozycja jest także próbą nadania operze charakteru sakralnego i wzbogacenia oratorium o warstwę sceniczną. Biblijny temat ma więc tutaj teatralną oprawę, zbliżającą się do obrzędów misterium religijnego, którego rozmach podkreśla potężny aparat wykonawczy. W warstwie muzycznej dzieło zwiastuje powrót do neoromantyzmu, tak mocno zaznaczający się w późniejszej twórczości kompozytora. Jednocześnie nie brakuje efektów sonorystycznych, wokalnej imitacji efektów perkusyjnych, pojawia się też ekspresjonistyczna technika Sprechgesang.

Melodyka jest swobodna, zależna od treści i emocji, jednocześnie zaś pełna symboliki wywodzącej się z barokowego pierwowzoru, podobnie jak nawiązują.......
więcej