Kiedy Merrill Garbus po raz pierwszy nagrywała swoje taśmy jako tUnE-yArDs, używała prostego dyktafonu, a następnie składała wszystkie fragmenty w programie GarageBand. 

Pracochłonny proces, częściowo wymuszony przez skromne finanse, zaowocował pełną radości płytą Bird-Brains (2009). Ten wyjątkowy album natychmiast chwycił za serca. 

The Guardian w swojej pięciogwiazdkowej recenzji nazwał go odkryciem roku. W tym samym czasie Garbus pozyskała do współpracy basistę Nate'a Brennera, dzięki któremu tUnE-yArDs stali się zjawiskowi także na scenie. Za sprawą popularności zdobywanej pocztą pantoflową, potrafili wypełnić każdą salę, w której prezentowali magię Bird-Brains, podróżując po całym świecie.
Niedługo później, Merrill przeprowadziła się z Montrealu do Oakland w Kalifornii, a nowy dom stał się dużym źródłem inspiracji dla jej kolejnego albumu w h o k i l l (2011). Po raz pierwszy nagrywany w studiu, pokazał, że Bird-Brains nie był przypadkiem.
Jeśli chodzi o teksty Garbus eksploruje swoją kobiecość i seksualność, połączoną z groźbą przemocy, która czai się na ulicach jej miasta. A wszystko naznaczone jest energią znaną z koncertów. Pojawiający się niemal we wszystkich zestawieniach rocznych album w h o k i l l, został okrzyknięty płytą roku w prestiżowej ankiecie Pazz & Jop, publikowanej przez Village Voice, a opartej na głosach 700 amerykańskich krytyków muzycznych. Po osiemnastu miesiącach wypełnionych niemal wyłącznie koncertami promującymi  album, Merrill dała sobie trochę czasu wolnego. To było miłe. Starałam się dbać o zdrowie i dobrze spędzać czas. Po raz pierwszy od czasu powołania do życia tUnE-yArDs, nie zajmowała się nowym materiałem, co pozwoliło jej na zastanowienie się nad tym co się wydarzyło do tej pory i gdzie pragnie pójść dalej. Jeśli mam rozwijać się jako artystka, muszę zrobić to inaczej. Drugi album pokazał ją po raz pierwszy korzystającą z właściwego studia, tworząc trzeci album Nikki Nack pozyskał.......
więcej