muzycy:
Jonas Cambien: piano
Adrian Myhr: double bass

Ta płyta to niezwykle elegancki i wyrafinowany przykład połączenia klasycznej tradycji z muzyką free improv i improwizowanym jazzem. Belgijski pianista (ale mieszkający w Norwegii) Jonas Cambien oraz norweski kontrabasista Adrian Myhr tworzą współczesna muzykę kameralną, ale opartą na improwizacji wywiedzionej jednak z ducha wspaniałych pianistów jazzu - Theloniousa Monka oraz Cecila Taylora. Czynią to jednak z tym samym zaangażowaniem, wyczuciem i przesłaniem, z jakim do świata współczesnych muzycznych wszechświatów wprowadzali nas Ligeti i Messiaen.

Cambien jest pianistą, który niezwykle sprawnie włada nie tylko klawiaturą, ale całym instrumentem. Dla jego dłoni instrument - cały - nie ma tajemnic - każdy jego element może służyć kreacji muzyki i wydobywaniu dźwięku. Odwołuje sie równej mierze do dokonań Benoît Delbecqa czy Denmana Maroney'a, którzy swoje fortepiany przemianowali na "hyperpiana" i dla których stało się ono instrumentem totalnym.

Myhr, muzyk znany ze współpracy z Tobiasem Deliusem, Axelem Dornerem czy Tonym Buckiem, ma podobny związek z kontrabasem jak Cambien ze swoim instrumentem - to dla niego całe, nieprzebrane laboratorium dźwięku, który można wydobywać na tysiące sposobów, tak udziałem licznych preparacji, jak i bez nich. Nie zapomina on przy tym ani na chwilkę o tradycji swojego instrumentu, o możliwościach jakie niesie ze sobą klasyczne podejście do niego(wykorzystując smyczek, czy też grając pizzicatto).

Kiedyś wydawało mi się, że muzyka improwizowana wywiedziona z jazzu ma swoje ograniczenia i konwencje. Słuchając tych improwizacji po raz kolejny przekonuję się jak prostota podejścia do materii instrumentu i brzmienia potrafi wykreować muzyczną przestrzeń zachwycającą każdym kolejnym dźwiękiem.
autor: Józef Paprocki
Copyright © 1996-2017 Multikulti Project. All rights reserved