Notka zespołu:
"Ta płyta bazuje na kilku naszych pracach dla filmu, performance'ów i teatru: muzyka do "terrain, terrain, pull up, pull up" Harriet Boge i Petera Meining, "Quai Voltaire" Nadii Berkani oraz "Fremde Freundin" Anny Hoegh Krohn.
Track 4 to niepublikowany remix utworu "Lost Stalker" Shinju Gumi. "Tommy Tomorrow" powstał do "Cyber (?) Music Against Racism vol. 3" compilation."

Tarwater 27.01.2001


Notka wydawcy:

Krótki rys historyczny:
Ronald Lippok i Bernd Jestram, członkowie Tarwater, pochodzą z tego samego kregu co To Rococo Rot i Kreidler, proroków niemieckiego post rocka (Ronald gra równolegle także w To Rococo Rot). .Zespół powstał na początku lat 90-tych w Berlinie i ma na koncie 5 płyt nagranych dla Kitty-Yo oraz kilka EP-ek z remiksami. Dziennikarze najchętniej wrzucają ich do post-rockowego worka, przyznając zarazem, że ich muzyka wymyka się jednoznacznemu etykietowaniu, słychać w niej także trip-hop, barowy klimat Toma Waitsa a także echa pionierów z 4AD z lat 80-tych.
Tarwater zawsze zyskiwał przychylne recenzje dziennikarzy i sympatię słuchaczy. Bez wielkich akcji promocyjnych i reklamowych i nachalnego lansowania zespól stał się popularny także w Polsce. Warto zwrócić uwagę, że do lutego 2001 w polskiej prasie muzycznej ukazał się tylko jeden wywiad (XL) i jeden artykuł (Plastik) dotyczący zespołu. Ich muzyka była od początku grana jedynie w Radiostacji i w kilku audycjach autorskich lokalnych stacji radiowych (dzięki!!!). Ich popularność w Polsce nie wyrosła jednak na bazie kopiowania popularności na Zachodzie (tak, jak to się dzieje z większością znanych wykonawców), zasłużyli na nią między innymi dwoma świetnymi trasami koncertowymi. Zespół grał w Polsce w czerwcu 1998 w Nowej Soli, Wrocławiu i Końskich. Kolejna trasa odbyła się w październiku 1999 (Zielona Góra, Wrocław, Bydgoszcz, Warszawa, Kraków). Warto dodać, ze najbardziej chyba znany przebój Tarwatera ".......
more