New material based on archaic steppe songs in acoustic, unusual setting.
The main idea of steppe singing is simplicity. The song is usually started and leaded by solo voice, which is later joined by another one or by the whole choir. Each voice has its own trail which it follows however it doesn't have to keep to it very closely. What's important it's got to create harmony with other voices. The singers usually improvise and from their creativity depends what the song will be like. Natural steppe acoustics is as important as one of the choir's member; it gives voices power and characteristic echo. This is a very special kind of folklore in which a human life is integral with Universe and the Universe is a part of human life. The ritual songs determine the never-ending ceremony, celebrated in order with the cosmic calendar. The older song is the stranger harmony sounds, the more ornaments it has. Hilka finds and then reproduces true jewels in the steppe folklore. Sometimes they work over one song even up to few years - this time is needed to find the real, unique sound. In order to perform it to audience, a song has to become a part of the artists, it has to run in their veins, they need to feel it in their souls.
Hilka was created by people who could not live without folklore. They dedicated their lives and whole artistic potential to it.
The material was recorded in natural acoustic environment. According to artists, it imitates echo heard over a steppe river.
Dziewczyno jagódko * Odgadnij zagadkę
Co rośnie bez korzenia * Co płonie bez płomienia
Co się wije wokół drzewa * I co suszy wokół serca
Co gra a głos ma * Co płacze a łez brak
Kamień rośnie bez korzenia * Słońce płonie bez płomienia
Chmiel się wije wokół drzewa * Miłość suszy wokół serca
Skrzypka gra i głos ma * Sokół płacze - a łez brak...
Istota stepowego śpiewu jest urzekająca w swej prostocie. Pieśń wyprowadza solowy zaśpiew, do którego po chwili dołącza kolejny glos, bądź cały chór. Każdy głos ma swój trop, którym podąża... Nie jest ściśle określony - musi jednak współtworzyć harmonię z innymi głosami. Od zdolności improwizatorskich i inwencji śpiewającego zależy pochód głosu i stopień nasycenia go ornamentyką. Naturalna akustyka stepu współtworzy kompozycję określając długości fraz czy siłę głosu. To magiczny wymiar folkloru, w którym życie człowieka nierozerwalnie wpisane jest we Wszechświat, a Wszechświat w życie człowieka. Pieśni obrzędowe to nieustający rytuał odbywany według kosmicznego kalendarza. Im starsza pieśń, tym dziwniejsze harmonie, tym więcej ornamentyki. HILKA odnajduje, a następnie odtwarza prawdziwe perły stepowego śpiewu. Praca nad jedną pieśnią może trwać od kilku miesięcy do kilku lat. By została publicznie wykonana, musi stać się częścią ich (HILKi) krwioobiegu, ich duszy. HILKę tworzą młodzi ludzie "chorzy na folklor". Cały swój twórczy wysiłek wkładają w pracę, by ich wykonanie mogło dorównać zapisanemu w etnologicznej ekspedycji oryginałowi.
Materiał nagrano w naturalnej akustyce. Przy drobnej korekcie i odrobinie wyobraźni może ona - wedle HILKi - przypominać pogłos osiągany nad wijącą się wśród stepu rzeką.