Genialny malijski gitarzysta Ali Farka Touré, zdobywca dwóch nagród Grammy (1995 i 2006 rok), mawiał "Mamy korzenie, oni mają jedynie liście. Nie mówcie, że gram bluesa, bo moja muzyka jest stąd". Nie przeszkodziło to krytykom muzycznym na całym świecie określać go "afrykańskim Johnem Lee Hookerem".
Młody gitarzysta i śpiewak Samba Touré został zaproszony przez Ali Farkę Touré w 1997 roku do wspólnych występów. Ali Farka tym samy stał się dla młodego muzyka artystycznym mentorem. To on popchnął go do własnych projektów, jego pierwsza grupa Farafina Lolo (wraz z bratem Ibrahimem �Bouri� Séré na perkusji i Baba Simagah na basie) i druga Supr Lolo były tylko zapowiedzią sukcesu, jaki Samba osiągnął w zespole Fondo.
W skład Fondo poza liderem wchodzą: Zoumana Tereta, mistrz gry na sokou (tradycyjne, malijskie skrzypce), Oumar Barou Diallo na basie, Hamma Sankaré na calabash i brat Samba - Bouri na perkusji.
Najmłodszy członek zespołu Djimé Sissoko to błodszy brat słynnego Baba Sissoko, gra na gnoni (czterostrunowa gitara) i tamani (talking drum). Na festiwalach zespół rozrasta się o perkusjonistę Oumar Touré, grającego na congach, także współpracownika Ali Farka Touré.
Najnowsza płyta Samba Touré �Songhai Blues - Homage To Ali Farka Touré" zawierająca własne kompozycje lidera zachwyca łatwością z jaką muzyk dokonuje nowoczesnych interpretacji tradycyjnych motywów.
Jego styl przypomina dostojny brzeg rzeki Niger przepływającą przez region Tombouctou w Mali, skąd pochodzi Samba.
Płyta została nagrana w Bamako, w Yeleen Studio i Sydoni Studio.