Michał Wierba – fortepian
Maciej Sikała – saksofon tenorowy i sopranowy
Jakub Dworak – bass
Arek Skolik – bębny
Bogusz Wekka – perkusja
Przestrzeń muzyczna, z którą spotkamy się na co dzień, w swym jakże nieograniczonym bogactwie, dostaje kolejny wspaniały prezent. Potencjał młodego, zaskakującego i złożonego języka, w którym mieszają się plany i warstwy, będące jednocześnie licem i ruchomym tłem. W wydawałoby się typowo pianistycznych zabiegach zamiany funkcji rejestru, przesuwania frazy, jak i akcentowania jej w nieoczekiwanym momencie, kompozycja i jej sekcyjne wykonanie nabiera wspaniałych orkiestrowych cech.
Obecność koloru zmieszanych ze sobą faktur fortepianu, kontrabasu w często przenikających się pięknych melodiach i znakomicie wyważonych perkusjonaliów tworzy bardzo ciekawy, strukturalny kształt, w temacie i solach stanowiąc zwartą, mimo wielu dekonstrukcji kompozycję. Młody, utalentowany kompozytor, aranżer i pianista Michał Wierba dodaje nam właśnie czegoś świeżego i zdrowego do tego jazzowego tygla. Doskonalił swe umiejętności pod okiem wybitnych polskich pianistów jazzowych, by teraz rozwijać skrzydła w kolejnych wzlotach, ukazując kształtujący się osobisty, artystyczny horyzont.
(Marek Bałata)