Jakub Sokołowski - fortepian
Szyman Nidzworski – saksofon sopranowy i tenorowy
Patryk Dobosz – perkusja
Mateusz Dobosz – kontrabas

goście:
Maciej Obara – saksofon altowy
Tomasz Dąbrowski - trąbka

Przed laty Chick Corea powiedział, „Graj to co słyszysz, a jeśli nie słyszysz nic, to nie graj”. I tak sobie myślę, że bracia Dobosz, Patryk i Jakub, Szymon Nidzworski i Jakub Sokołowski oraz zaproszeni przez nich goście: Tomasz Dąbrowski i Maciej Obara słyszą wiele i, co ważniejsze, potrafią do swojego słyszenia bez żadnych kłopotów namówić. A to wcale niekoniecznie jest rzecz powszechna. W ich muzyce odbijają się z jednej strony echa jazzu z najbardziej olśniewających czasów, kiedy powstawała muzyka Andrew Hilla, Sama Riversa czy Erica Dolphy’ego, z drugiej także tego całkiem współczesnego jazzu, uwzględniającego i M-Base’owski ferment lat 90., i o dekadę młodszy powiew skandynawskiej wrażliwości. Uważne spojrzenie na muzykę współczesną spotyka się tu we wspólnej przestrzeni z wiedzą o tym, jakimi meandrami podążał przez dekady ot, choćby „trzeci nurt” i gdzie były jego mocne i słabe miejsca. Wszystko to jest gdzieś w tej muzyce zaszyte, podobnie zresztą jak niezachwiana pewność, że przecież ważne muzycznie sprawy wydarzają się wtedy, gdy w ogólnym kompozycyjnym zamyśle poszuka się miejsca dla wyimprowizowania swojego porządku dźwięków.