Bijelo dugme, Бијело дугме (serb., chor. i bosn. Biały guzik) - jugosłowiański zespół rockowy z Sarajewa. Działał w latach 1974-1989. Uznawany jest za najpopularniejszy zespół muzyczny w historii Jugosławii.
Zespół Bijelo Dugme został założony przez Gorana Bregovicia, który uczęszczał do szkoły muzycznej, w klasie skrzypiec, lecz został usunięty za brak talentu. Wkrótce po tym matka kupiła mu gitarę i od tego czasu rozpoczęła się historia zespołu. W wywiadach Goran Bregović często twierdził, że głównym powodem powstania zespołu był fakt, że muzykowi łatwiej było poderwać dziewczyny. Liderem, autorem muzyki i tekstów Bijelo Dugme był Goran Bregović z nielicznymi wyjątkami jak np.: Ima neka tajna veza, Glavni junak jedne knjige, A milicija trenira strogoċu, Šta bi dao da si na mom mjestu, Pristao sam biću sve što hoće (Duško Trifunović), Da sam pekar, Selma (Vlado Dijak), Loše vino (Arsen Dedić).

Po skompletowaniu pierwszego składu zespołu, wtedy pod nazwą Jutro (Poranek), muzycy chcieli nagrywać dla sarajewskiej wytwórni płytowej Diskoton, lecz nie zyskali jej aprobaty. Inna wytwórnia - Jugoton zaproponowała im nagranie singla pt. Kad bi' bio bijelo dugme (Gdybym był białym guzikiem). Po wydaniu singla menadżer zespołu przekonał Bregovicia do zmiany nazwy zespołu na Bijelo Dugme.
Z wokalistą Željko Bebekiem Bijelo Dugme wkrótce stał się gwiazdą muzyki rockowej w całej Jugosławii. Szczytowy okres ich kariery przpadał na 1979 rok - wydanie albumu Bitanga i Princeza. Album ten uznany został za najbardziej dojrzały w okresie współpracy z pierwszym wokalistą grupy - Željko Bebekiem.
Na przełomie lat 70. i 80., wraz z pojawieniem się licznych zespołów nowofalowych, popularność Bijelo zaczęła spadać, na co zareagowali wydając w 1980 roku album Doživjeti Stotu (Dożyć setki).
W 1984 roku Željko Bebek opuścił zespół i rozpoczął karierę solową, a zastąpił go Mladen .......
więcej