https://youtu.be/e33NyXEXg5E

Muzycy:
Peter Stanley Chester (Piotr Chęcki): saksofon
Michael Zismann (Michał Zienkowski): gitara
Simon Burns (Szymon Burnos): instrumenty klawiszowe
Bart Pugsley (Przemysław Bartoś): gitara basowa (2,5,6)
Mike Bone (Michał Bąk): kontrabas (1- 4)
Stan Corazon (Sławek Koryzno): perkusja

Nene Heroine to zespół poruszający się w stylistyce post-jazz/psychodelic rock. Debiutancki album “Total Panorama” wydany przez Alpaka Records, zawiera siedem zróżnicowanych kompozycji, które dosłownie zabierają słuchacza w psychodeliczny "trip". Muzyka Nene Heroine to mikstura analogowych brzmień, dubu, post-rocka, improwizacji oraz komunikatywnych melodii wykonywanych przez grupę wybitnych muzyków.

„Jedna z najlepiej ukrytych premier wakacji'2019, a przy tym polski – dokładniej: trójmiejski – atak na pozycje różnych formacji łączących jazzowe wpływy z post-, albo nawet space-rockowymi. Nazwiska członków Nene Heroine (Peter Stanley Chester, Michael Zismann, Simon Burns itd.) niewiele wam powiedzą, dopóki się nie zorientujecie, ze Simon Burns to Szymon Burnos, Stan Corazon wydaje się Sławkiem Koryzno, a Michael Zismann to najwyraźniej Michał Zienkowski... itd., żeby nie całkiem nie zaspoilować tego procesu odkrywania prawdziwej tożsamości kryjącej się za zagranicznymi pseudonimami. Muzycy takich grup jak, miedzy innymi, Algorhythm, The Sonic Syndicate czy Michał Bąk Quartetto.

Bardzo ważny dla tej mocno marzycielskiej, efektownej i zrealizowanej w szerokiej palecie brzmieniowej płyty musiał być proces produkcji i realizacji, za który odpowiadają z kolei Maciej Cieślak, Marek Schwarz i Piotr Pawlak. Paleta pomysłów jest szeroka, odnajdą się tu zarówno wielbiciele rockowej energii i groove’ow Fire!, jak i słuchacze Niechęci, a wreszcie fani Floating Points (ci to nawet w szczególności), a nawet miłośnicy dramaturgii i atmosfery kompozycji Ennia Morricone (Ben’s Mood). Świetna propozycja przybliżająca trójmiejską scenę całkiem szerokiej publiczności, dlatego z tą anonimowością w tym wypadku bym nie przesadzał.” Bartek Chaciński (polifonia.blog.polityka.pl)