Muzyka:
Paweł Czepułkowski, Igor Gawlikowski, Marek Otwinowski
Słowa: maot
second edition 2007 (płyta pierwotnie wydana przez Tone Industria w 2005 roku)
Info wydawcy:
Autorzy projektu udowadniają, że wszystkie inspiracje są dozwolone, choć niektóre z nich nieco bardziej: kryminalny jazz, sielskie melodie, folkowa otwartość i energia kontrastów. Daleka od precyzowania uprawianego gatunku, załoga Karbido z pasją maniaka burzy i układa swoje własne puzzle, bawišc się przyzwyczajeniami słuchacza. Muzyka dla uważnych obserwatorów świata, dla szperaczy wątków, podglądaczy cytatów i energicznych optymistów lubiących szybką jazdę po zmiennym terenie.
Kompozycyjny collage rozmaitości: na gitarę, bas, perkusję(muzyk zespołu Kormorany) z udziałem histerycznego saxu, korzennego klarnetu i leniwego piana. Intrygująca substancja muzyczna ze sporą zawartością jazzu, rocka i folkloru, z domieszką muzyki ilustracyjnej. Powstająca przez trzy kwadranse układanka to nowa propozycja avantjazzowego Karbido - nagrana na żywo w piwnicach niemieckiego kinoteatru.
Nagraniom płyty towarzyszyli goście, m. in. Vlad Kwaśnicki, saksofonista legendy polskiego fusion -Crash czy Piotr Domiński,gitarzysta współpracujący z teatrem G. Jarzyny
Rafał Księżyk, Zine 2/2004:
Karbido - Niecodzienny album pysznie tchnący kolorytem wrocławskiego undergroundu. W składzie zespołu znalezli się artyści o bogatych doświadczeniach z pogranicza muzyki, teatru i plastyki. Stąd może łatwość z jaką żonglują nastrojami, wpisując urokliwe epizody i zgrabne anegdoty w powikłane, energetyczne narracje.
Granie Karbido jest w tej samej mierze wyluzowane, co precyzyjne, pełne przywołanych z humorem ludycznych klimatów, a równocześnie napierające z potężną dynamiką. Pazur niczym z harmolodycznych nagrań Ornette Colemana łączy się z pokrętną dramaturgią kompozycji hardrockowego wcielenia King Crimson z połowy lat 70. Tę, chwilami nazbyt jazzrockową, atmosferę rozbrajają motywy knajpiano-folkowe, gdzie słychać motywy kresowe i klezmerskie.