Studio Eksperymentalne Polskiego Radia od swego powstania w 1957 roku było źródłem muzyki kojarzonej z wyobrażeniami kosmosu. Niezwykłość brzmień, robotyka, automatyzacja, międzyplanetarne podróże, spektakularne katastrofy, wybuchy słońc - to wszystko mogła pomieścić wyobraźnia twórczego inżyniera dźwięku. Punkty odniesienia stanowiły odgłosy wydawane przez samoloty, rakiety i broń, natomiast kosmiczną pustkę i ciszę ucieleśniały przestrzenne mgławice dźwiękowe, wypełnione pogłosami i echem. Niemal zawsze, gdy potrzebne były w filmie głosy zielonych ufoludków, zwracano się do warszawskich inżynierów.

Studio Eksperymentalne kojarzono początkowo z doświadczeniami laboratoryjnymi zorientowanymi na mentalny podbój gwiazd, akustyczne "oswojenie" tematu bliskiej i nieuniknionej, jak się wówczas wydawało, kolonizacji kosmosu przez nieustraszonego człowieka. Pośród szeregu "kosmicznych" ilustracji do fabuł, dokumentów i reportaży zrealizowanych w kierowanym przez Józefa Patkowskiego Studio kilka pozycji lśni wyjątkowym blaskiem...