https://youtu.be/EdmVQzWDmlk
https://youtu.be/XRjSMMP5eCQ

1 Strzępy snu
Judith Le Monier – skrzypce
Jakub Nowak – skrzypce
Maria Jadziewicz – altóka
Dariusz Dzudzinski – wiolonczela

2 Kręgi Saturna
Paweł Jabłczyński – kontrabas

3 Seven Knocks
Chain Marimba Trio: Shoko Sakai, Arkadiusz Kątny, Conrado Moya

4 Ocean Europy
Flexible Orchestra – Robert Kurdybacha – dyrygent

5 Miedziane Niebo
Katarzyna Dziewiątkowska-Mleczko – głos
Mateusz Ryczek – live electronics

6 Metasonora
Orkiestra Muzyki Nowej, Szymon Bywalec – dyrygent / conductor

Planetony to tony tonów z czaszkoskłonu Mateusza Ryczka. Mateusz ma układy w Układzie Słonecznym (Pierścienie Saturna, Neptun, Ocean Europy), jednak jego własny układ za słońce ma ŁAD. By kompozycja była ładna, w jej DNA musi tkwić jakaś „harmonia przedustawna”. Szczególnie często jest to ciąg Lucasa (każda kolejna liczba jest sumą dwóch poprzednich: 2, 1, 3, 4, 7, 11, 18, 29, …) oraz tzw. złota proporcja. Złota proporcja to liczba równa 1,61803…, ku której ciążą elementy ciągu Lucasa (11:7, 18:11, 29:18 etc.) i artyści – przed Mateuszem Ryczkiem m.in. Fidiasz, Botticelli, Le Corbusier i Xenakis. Kompozytor posługuje się także srebrną proporcją (0,4142) oraz całą serią wytopionych przez siebie akordów: złotym, srebrnym, miedzianym, żelaznym i bromowym. Przekładając abstrakcyjne prawa matematyczne na konkretne częstotliwości, M. Ryczek jest twórcą do kwadratu: powołuje do życia nie tylko utwory, ale i tworzywo, tkanki swoich ciał astralnych, planetony.