Jedenastokrotnie nominowany do nagrody Grammy pianista, kompozytor, lider zespołu i edukator - Kenny Barron zdążył już udowodnić, że doskonale odnajduje się w niewielkich składach. Jego dwa poprzednie, wydane przez Impulse! Records albumy – "The Art of Conversation" i "Book of Intuition" – to, odpowiednio, doskonale brzmiący duet z Davem Hollandem oraz znakomite trio z perkusistą Jonathanem Blakiem i basistą Kiyoshim Kitagawą. Kolejne dokonanie Barrona to płyta "Concentric Circles", na której ponownie usłyszymy Blake’a i Kitagawę. Tym razem, lider zdecydował się poszerzyć paletę dźwięków i włączył do składu saksofonistę tenorowego i sopranowego - Daynę Stephensa oraz trębacza – Mike’a Rodrigueza.
"Concentric Circles" nie jest pierwszym kwintetem Barrona. Zarówno jego debiutancki album "You Had Better Listen" (1968), nagrany z trębaczem Jimmym Owensem oraz jego pierwszy krążek, na którym Barron liderował samodzielnie, "Sunset to Dawn" (1973), to dzieła kwintetu. W kolejnej dekadzie artysta stanął na czele zespołu, w którego skład weszli saksofonista John Stubblefield, basista Cecil McBee, perkusista Victor Lewis i trębacz Wallace Roney. Grupa nagrała legendarny już album "What If". Dwa lata później, w ukazał się krążek "Live at Fat Tuesdays", na którym Roneya zastąpił Eddie Henderson.
Barron grywał w kwintetach również w latach 90, także w pierwszej dekadzie XXI wieku. W 2004 roku, artysta wydał album "Images", na którym pojawił się, między innymi, Kitagawa. "Concentric Circles" to pierwszy kwintet artysty od tamtego czasu.
Album zawiera zestaw ujmujących, niepublikowanych dotąd, kompozycji. Krążek rozpoczyna się mocnym akcentem. "DPW" to szybki, hardbopowy utwór, będący hołdem dla Ditmas Park West – znajdującej się na terenie nowojorskiego Brooklynu okolicy, którą zamieszkuje artysta.
Utwór tytułowy, to z kolei powabny walc, rozbujany przez znakomitą grę s....... więcej
|