WYKONAWCA:
Polska Orkiestra Radiowa pod dyrekcją Krzysztofa Herdzina


W zeszłym roku świętował 80. urodziny. Pionier powojennego ruchu jazzowego w Polsce. W tym roku wspominał w „Gazecie”: „Przed wojną na patefonie ciotki słuchałem polskich szlagierów: Ordonki, Zuli Pogorzelskiej i Fogga. One miały odrobinkę jazzu. Po wojnie do Polski trafiły płyty – Duke’a Ellingtona, Counta Basiego, orkiestry Glenna Millera. W radiu jazz nadawała rozgłośnia z Monachium. Frapowały mnie rytm, harmonia, improwizacje. W końcu w Krakowie sami założyliśmy zespół, chociaż niespecjalnie rozumieliśmy, czym właściwie jest jazz”.
Tego zestawu słucha się z wypiekami na twarzy, za rekomendację służą same tytuły: „Nie lubię poniedziałku”, „Janosik”, „Podróż za jeden uśmiech”, „Alternatywy 4”, „Stawka większa niż życie”, „Czterdziestolatek”, „Wojna domowa”, „Jak rozpętałem IIwojnę światową”.
Na zakończenie zaś sam bohater gra na saksofonie temat ze „Stawki”. Zresztą jego muzykę „kupuje” najmłodsze pokolenie – mój czteroletni syn bez pudła rozpoznaje brzmienie „Dudusia”, oglądając animowane przygody „Malucha” z 1965r.