PIOTR DAMASIEWICZ– trumpet
GERARD LEBIK – tenor saxophone, clarinet contra-alto
MACIEJ GARBOWSKI – double bass
WOJCIECH ROMANOWSKI – drums

This music was conceived and to a large extent composed at a small neo-baroque Baptist church in central Wroclaw. The unique atmosphere and acoustics of the place affected the sound conception and composition, leading to a new quality in music.

“We were playing it the way we had to, but we didn’t know what it was. Only now, several years later, we have been able to understand these compositions,” says Damasiewicz.

This is called time travel – into the future! They acted as a medium, the music they played was much ahead of their state of awareness. As amazing as it sounds, it does appear to be one of the conditions of a truly artistic performance.

There is philosophical quality in it, too. Mnemotaxis is the human capacity for moving through a complex world, weighing ways up and choosing the optimal one based on an adopted hierarchy of priorities.
One more thing: Damasiewicz “edited” several copies of this album, its cover was designed*,but the record was never released professionally. Scope it out: being an effective detox, this album requires many a listening.
(Witold Zińczuk)

PIOTR DAMASIEWICZ – trąbka
GERARD LEBIK – saksofon tenorowy, klarnetkontra altowy
MACIEJ GARBOWSKI – kontrabas
WOJCIECH ROMANOWSKI – perkusja

Miejscem, gdzie powstała idea muzyczna oraz została skomponowana znaczna część materiału, był mały neobarokowy kościół chrześcijan baptystów w śródmieściu Wrocławia. Unikatowa atmosfera i akustyka stały się inspiracją do stworzenia nowej jakości, wpływając na zamysł brzmieniowy i kompozycyjny całości.

„Słuchaj, graliśmy wtedy w ten sposób, że musieliśmy to grać, ale nie wiedzieliśmy, co to jest. Dopiero teraz, kilka lat później, rozumiemy te utwory” – mówi Damasiewicz.

To się nazywa podróż w czasie – do przyszłości! Byli medium, muzyka była dużo dalej niż ich stan świadomości. To oczywiście niesamowite, ale zdaje się, że jest to jeden z warunków prawdziwego, artystycznego performance.

Jest też rys filozoficzny. Mnemotaksja to umiejętność człowieka poruszania się w skomplikowanym świecie, ważenie, która droga będzie optymalna przy założonej hierarchii priorytetów.
I jeszcze jedno: Damasiewicz „wydał” tę płytę w ilości kilku sztuk, powstała nawet jej okładka*, nigdy dotąd jednak nie doczekała się profesjonalnej edycji. Otaksujcie to dobrze: tej płyty trzeba słuchać wielokrotnie, gdyż działa jak skuteczny detoks.
(Witold Zińczuk)