performers:
Trio Soli Sono:
Natalie Becker / Johanna Daske / Olaf Futyma
co-released by Niklas Records n/005 and Bołt Records BR1010
Tryptyk muzyczny inspirowany historią mitologicznej Meduzy to jedno z późniejszych dzieł Witolda Szalonka, wybitnego przedstawiciela tzw. „szkoły polskiej” - grupy znanych awangardowych kompozytorów, do której należeli również Penderecki, Kilar czy Górecki. Trzy utwory są doskonałą ilustracją oryginalnego języka muzycznego Szalonka. Jego fascynacja dźwiękiem jako zmysłowym, fizycznym fenomenem ujawnia się nie tylko w fantazyjnym użyciu płaszczyzn kolorystycznych, ale staje się jednocześnie podstawą konstrukcji harmonicznej i formalnej kompozycji. Szczególne upodobanie do instrumentów dętych znajduje wyraz we fletowej obsadzie, a przyjęta tematyka decyduje o ilustracyjnym charakterze utworów.
Logos i teatralny esprit
Zmysłowość dźwięku, dyscyplina formy, a do tego epicki rozmach i teatralność wykonania – muzyka Witolda Szalonka jest wielowymiarowa i wciąż nie dość dobrze znana. Doceniana przez publiczność i krytyków, nie zyskała dotąd zasłużonego miejsca w życiu koncertowym. Jej znaczenie nie ogranicza się bynajmniej do historii powojennej muzyki polskiej i jej spektakularnego nurtu – sonoryzmu. Zainteresowania muzyczne Witolda Szalonka były o wiele bardziej uniwersalne i brzemienne w skutki dla całej muzyki europejskiej.
Witold Szalonek urodził się w 1927 roku w Czechowicach-Dziedzicach na Śląsku. Studiował kompozycję u Bolesława Woytowicza w Katowicach, następnie u Nadii Boulanger w Paryżu. W latach 1970-71 przebywał na stypendium w Berlinie, gdzie po śmierci Borysa Blachera objął w 1973 roku profesurę w Hochschule der Künste. Z miastem tym pozostał związany do końca życia, czyli do 2001 roku.
W 2004 roku ukazała się pierwsza (!) monograficzna płyta z jego muzyką w wykonaniu Kwartetu Śląskiego. Wcześniej pojedyncze utwory włączone zostały do kilku wydawnictw z muzyką polską i niemiecką. W żaden sposób nie da się tego porównać z dyskografią Pendereckiego, Góreckiego ....... więcej