Słynna "płyta ze śrubą" (kartonowe pudełko skręcone śrubą).
Info z wkładki:
Muzyka improwizowana - obok muzyki elektronicznej i jej protoplastów - jest najważniejszym zjawiskiem muzycznym końca naszego wieku. Oba te nurty - w swym kreatywnym wydaniu - mają wspólny rdzeń. Realizują ideę muzyki uwolnionej od racjonalizujących projektów rozumu i iluzji doświadczenia. Muzyki otwartej. Możliwej. Pobocznej.
Muzyka improwizowana jest dzieckiem czasów, gdy w sztuce wszystko jest dozwolone. Twórczość dostrzegająca w tej zasadzie ułatwienie rozmywa swój wyraz w gorączkowym, efekciarskim eklektyzmie. W radykalnym podjęciu wyzwania improwizacja próbuje osiągnąć własny ład intymnego rytuału.
W dobie narodzin przypisywano jej aspekt polityczny. Miała być wyzwoleniem tworzenia i grania, formy oraz przekazu z mechanizmów kapitalistycznego rynku muzycznego. Dziś, w dobie hipermedialnej estetyzacji rzeczywistości wolność improwizacji staje się jeszcze bardziej doniosła. Improwizacja penetruje światy zamrożone pod wpływem konsumpcyjnych determinacji współczesnego funkcjonowania sztuki. A równocześnie, kreując dzieła, których formą jest dynamiczne dzianie się, trwaniem ulotność, a porządkiem nieprzewidywalność, doskonale oddaje ducha nadchodzącej epoki informacji.
Amerykański jazz i postmoderna przesłoniły nasze horyzonty. Nie pozwalają dostrzec, że istnieje odrębny nurt muzyki improwizowanej. AMM, Spontaneous Music Ensemble, Tony Oxley, Derek Bailey, Faust, Henry Cow, Jacques Berrocal, This Heat, Nurse With Wound i wielu innych. Tu zanikają granice pomiędzy kameralistyką, jazzem i rockiem, pomiędzy naturą i technologią, awangardą i tradycją, wzlotem intelektu i irracjonalnym przeczuciem cudowności. Warszawska Jesionka włącza się do owego nurtu europejskiej muzyki improwizowanej. Oddaje przy tym ducha tej przedziwnej epoki, gdzie awangarda techno pielgrzymuje ku hermetycznym niegdyś odkryciom muzyki konkretnej i elektroakus....... więcej