All sounds performed and recorded by Robert Piotrowicz on Buchla and Serge synthesizers at EMS Elektronmusikstudion in Stockholm 2013/2014.
composed, mixed and premastered by Robert Piotrowicz
artwork and photos: Robert Piotrowicz
design and layout: Lasse Marhaug
special thanks: Ocarina Jones and Tomasz Gil
mastered and cut by Rashad Becker at D&M Berlin
Produced by Musica Genera
Ciało Euzebia odnaleziono całe pokryte błotem. Z przemoczonych, małych urządzeń, które miał przytroczone do kończyn wciąż dobywał się jakiś dźwięk. Ni to mowa, ni to mruczący spong. Nagle mlasnął jakiś kumak, czy horychwistka, on znów się poderwał i zaczęło się od nowa.
— Mircea Eliade "Euzebio, człowiek, który nie istniał, a targał borem"
Nowa płyta Piotrowicza nie należy do konkretnej kategorii. Wielobarwna elektroniczna instrumentacja modelowana jest w stronę doświadczenia akustycznego i żywiołu performującego muzyka. Narratywny, pełen napięcia i tajemnicy język kompozycji to wynik szerokiego spektrum środków.
Powolne transowe pasaże "stone" elektroniki (To Fleh), żywiołowe tempa i cyrkuliczne powtórzenia (Euzo Found Gitar), rozłożyste pejzaże sztucznej dźwiękowej natury, etniczna źródłowość wyzwolona z geograficznej identyfikacji (Ocarina Wars). Oniryczny i bezpretensjonalnie kinematograficzny minimalizm (Flares Et Wasser Hole). Nieoczywista melodyka, którą łatwiej skojarzyć z cielesnością zwierzęcego gardła, aniżeli z konkretnym instrumentem stworzonym przez człowieka (Electros Spong).
Euzebio to album nagrany na syntezatorach, jednak ostateczny kształt poszczególnych utworów i obraz dźwiękowy całości daleko wykracza poza ramy elektronicznej gatunkowości. Instrument nie stanowi tu celu samego w sobie, lecz staje się narzędziem poszerzonej formuły, budulcem bogatej przestrzennie i różnorodnej płyty..
- - -
Powtarzając niedoskonałe, Euzebio nigdy nie jest zadrapany przez rutynę. Ryzykując pysznym formatywnym gestem, robi to bez obaw, ponieważ jeśli będzie powtarzał swoje gesty dostatecznie długo, może być pewien powodzenia. Wszechobecne, cielesne zwielokrotnienie, powołuje się na wspólnotowy fantazmat, który odpowiada za interioryzowaną historię.
Odnajdując gitarę, czy konstruując spong, gwałtowny Euzebio wypiera pułapkę odniesienia, nie szuka swoich szans w elektrycznym rock....... więcej