Three new compositions from Alessandro Bosetti carrying the mark of his unique style and techniques. Somewhere in between musical compositions, songs, literary essays, poems or unreligious mantras.
They lie in between genres without embracing any of them. Closer references and influences as Robert Ashley, Rene Lussier, Peter Ablinger, Ornette Coleman (or even the asymmetrical rhythms of Steve Coleman and Henry Threadgill) are still too far away to become handy in describing this music.
He translates intonations of speech into complex and seemingly orchestral scores where meaning, tone and noise are melted into each other . Several variations of techniques known as shadowing or convolution were used in the making of it. Sometimes digital devices were used, some other times analogue - almost hand made - techniques. Bosetti refers to Arcimboldo's paintings from the XVI century as a inspiration to his craft naming it "examples of hand made convolution and shadowing". He has been pouring words into notes.

Notes into noise and then again noise into meaning. He has been repeating, meditating, hallucinating.
In those recordings Bosetti is also heard on several instruments as harpsichord, piano and guitar besides his main one, the soprano saxophone.
The core of "Gloriously Repeating" is a sinuous and recurring text and melody - generated from a short fragment from W.G. Sebald poem "After Nature" - exploring the implications of repeating while making repetition its main ingredient and embedded into an extended text sound form.ade -
techniques. Bosetti refers to Arcimboldo's paintings from the XVI century as a inspiration to his craft naming it "examples of hand made convolution and shadowing". He has been pouring words into notes.

Notes into noise and then again noise into meaning. He has been repeating, med.......
more

Trzy nowe kompozycje Alessandro Bosettiego odznaczają się unikalnym stylem i techniką. Gdzieś pomiędzy kompozycją, piosenką, literackim esejem, poezją i świeckimi mantrami. Zajmują miejsce między gatunkami nie wiążąc się szczególnie z żadnym z nich. Bliższe odniesienia i wpływy takie jak Robert Ashley, Rene Lussier, Peter Ablinger, Ornette Coleman (czy nawet asymetryczne rytmy Steve'a Colemana czy Henry'ego Threadgilla) są wciąż zbyt odległe by mogły
się przydać do opisania tej muzyki.

Bosetti przekłada intonacje języka mówionego na złożone niby orkiestralne partytury w których znaczenie, dźwięk i hałas stapiają się ze sobą. Do stworzenia tej muzyki użyto różnych wariacji technik znanych ze świata komputerów (shadowing, convolution). Czasem używano tu urządzeń elektronicznych, czasem analogowych (niemalże samoróbek). Bosetti odnosi się do obrazów Arcimbolda z XVI wieku jako do źródła inspiracji dla swojej pracy nazywając je „przykładami ręcznych technik shadowing i convolution”. Wlewa słowa w nuty, nuty w szum a następnie szum w znaczenia. Powtarza, medytuje, halucynuje.

W nagraniach tych możemy usłyszeć Bosettiego grającego na kilku instrumentach, takich jak klawesyn, fortepian czy gitara i oczywiście na saksofonie sopranowym.
Rdzeniem „Gloriously Repeating” jest sinusoidalny, powracający tekst oraz melodia – generowane z krótkiego fragmentu wiersza W.G. Sebalda „After Nature”. Eksplorują one następstwa powtórzeń i czynią powtórzenia jego głównym składnikiem otulonym w rozwiniętą formę tekstowo-dźwiękową.

„Life Expectations” jest skonstruowany wokół złożonych, emocjonalnych, rytmicznych i melodycznych kontrapunktów zwykłej rozmowy. Głównym tworzywem tej kompozycji jest zmysłowa interakcja pomiędzy głosami.
Trzeci i ostatni utwór „Dead Man”.......
more