Adam Bałdych* - skrzypce
Andrzej Bauer - wiolonczela
Cezary Duchnowski - fortepian, komputer
Cezary Konrad - instrumenty perkusyjne
*z uprzejmości ACT Music+Vision.

Adam Bałdych* - violin
Andrzej Bauer - cello
Cezary Duchnowski - piano, computer
Cezary Konrad - percussion

In Trans-Fusion, as in For Tune: the outcome of the components is more important than the word which they form. A medical transfusion, though introducing a foreign body into an organism, is supposed to revert it to its original state. Bauer Trans-Fusions aim towards achieving a new form and quality. Andrzej is an exquisite soloist, and could pattern his life on this basis. But curiousity drives him to people and their worlds, to sounds and their contexts. To Szpilman's tiny studio, in turn, a line of people is driven, who are very unlike each other: baroque and folk musicians, classical and popular, professionals and naturals, virtuosos and collectors. This time – along with the inaccessible Cezary Duchnowski and his electronic basso continuo – he took two full-blooded jazzmen, who willingly venture beyond stylistic boundaries.

Therefore, we have a true quartet. The warn, rich sound and refined phrasing of Adam Bałdych. Drummer Cezary Konrad, with whom even the quietest, single tone is a power plant. The colorful polyphony of a second Cezary, as well as humorous keyboard play. Finally the earnestness, reverie and lyricism of the host himself (who even gnashes lyrically). Listening, it's worth paying attention to the micro-transfusions, between individuals, texts and styles. Allusions, sometimes bordering on parody, or intuitive associations. There's a lot of liberty, but there's no disarrayed “free”, going nowhere; a transparent logic is evident – whether it be in the individually composed pieces, or in the group efforts. The famous quote by Varèse and Hoene-Wroński comes to mind, about “the intelligence that is in sounds”.

Someone will say: there's no rebellion here, no suffering, destruction. But does there have to be? A transfusion is something different than an amputation.
(Rafał Augustyn)

Z Trans-Fuzją jak z For Tune: ważniejsza jest wypadkowa składników niż słowo, które tworzą. Medyczna transfuzja, choć wprowadza obce ciało do organizmu, ma go przywrócić do stanu pierwotnego. Bauerowe Trans-Fuzje mają iść ku formie i jakości nowej. Andrzej jest wybornym solistą i mógłby na tym ułożyć życie. Ale ciekawość pcha go do ludzi i ich światów, do dźwięków i ich kontekstów. Do maleńkiego studia Szpilmana ciągnie zatem kolejka osób bardzo do siebie niepodobnych: muzycy od baroku i folkloru, klasyki i rozrywki, zawodowcy i naturszczycy, witruozi i kolekcjonerzy. Tym razem, wraz z nieodstępnym Cezarym Duchnowskim i jego elektronicznym basso continuo – wziął dwóch pełnokrwistych jazzmenów, chętnie zapuszczających się na pogranicza.

Mamy zatem prawdziwy kwartet. Ciepły, bogaty dźwięk i wyrafinowana fraza Adama Bałdycha. Perkusja Cezarego Konrada, w której nawet najcichszy pojedynczy dźwięk jest elektrownią. Barwna polifonia drugiego Cezarego plus dowcipne gry klawiszowe. Wreszcie powaga, zaduma i liryzm samego gospodarza (który nawet zgrzyta lirycznie). Słuchając, warto zwrócić uwagę na mikrotransfuzje – między osobami, tekstami i stylami. Aluzje, niekiedy na granicy parodii, albo podskórne asocjacje. Jest dużo swobody, ale nie ma rozwichrzonego „free” idącego donikąd; widać przejrzystą logikę – czy to w utworach indywidualnych, czy zbiorówkach. Przypominają się słynne frazy Varèse’a i Hoene-Wrońskiego o „inteligencji zawartej w dźwiękach”.

Powie ktoś: nie ma tu buntu, cierpienia, destrukcji. A musi być? Transfuzja to co innego niż amputacja.
(Rafał Augustyn)