Dokument ze spotkania dwóch nieprzystawalnych światów muzycznych. Połączenie publicystyki wokalnej Kazika z ideą arytmicznej perfekcji Mazzolla. Arhythmic Perfection z jazzem związani są jedynie o tyle, że improwizują w takim a nie innym składzie, bliżej im do jakże aktualnej muzyki tych czasów techno i postrocka, muzyki ogarniającej etno, folk, hip-hop i eksponującej rytm.
Muzykę wykonano i aranżowano na żywo.
Dyrygował Mazzoll według idei arhythmic perfection korzystając z partytur NSZ (Nowego Systemu Zapisu).
Kompozycje: Mazzoll, Kazik oraz zespołowe.
Teksty: Kazik, Mazzoll oraz tradycyjne.
Nagrano w studio Mózgu we wrześniu 1996 i lutym 1997